Mijn zicht

Voor mijn ongeluk had ik geen problemen met mijn zicht, nooit problemen gehad ook. Na mijn ongeluk had ik vooral last van dubbelbeelden en kon ik geen diepte zien. Ik weet nog heel goed dat ik melk in een beker probeerde te schenken en er compleet naast schonk. Op een gegeven moment was ik spraakzamer en kon ik duidelijker aangeven wat me dwars zat.  

Samen met mijn ouders ben ik langsgegaan bij de oogarts van het VUmc. Hier kwamen we erachter dat mijn zicht achteruit is gegaan. Mijn zicht is sinds die eerste keer (dat is alweer een paar maanden geleden) een stuk vooruitgegaan. De eerste keer dat ik een oogmeting deed had ik namelijk een sterkte van -4, de tweede keer dat ik langsging (een paar maanden later) had ik maar -0.5. Ik heb ook last van dubbelbeelden (prisma) en in één oog staat mijn beeld scheef (cilinder). 

 

Omdat ik blijkbaar al sinds mijn geboorte een afwijking heb en dus mijn beeld al heel mijn leven scheef staat in één oog, heb ik hier niet heel veel last van omdat mijn hersenen het gewend zijn om het beeld recht te trekken. De afwijking daarin was ook zo klein dat dit nooit is opgevallen. Dat ik dit al vanaf mijn geboorte heb, daar heb ik (opnieuw) heel veel geluk mee. Dit betekent dat mijn hersenen het gewend zijn om beelden recht te trekken en ik hier dus weinig last van heb en ook geen hoofdpijn hierdoor krijg.

 

Ik vind de dubbelbeelden inmiddels wel heel irritant. Dit was eerst wel erger, want ik had aangegeven een beeld x1,5 te zien. Dit is inmiddels een stuk minder, maar ik zie nog steeds niet 1 beeld. Er vindt een klein beetje overlapping plaats en vooral het beeld dat ik vanuit mijn rechteroog zie, is slechter en staat scheef.

 

Op het moment willen ze mij nog geen bril met prisma voorschrijven omdat mijn zicht nog steeds verbeterd. Dit vind ik voor nu prima, alleen de dubbelbeelden mogen ze op zich wel oplossen, want dat begint nu wel echt irritant te worden. Maar goed, hopelijk wordt dat in de toekomst nog beter of kunnen ze dit met een bril verminderen.

 

Ik heb ook sinds half augustus een bril. Die ben ik al een keer in de trein vergeten en ik had hem pas een maand. Ik baalde enorm en was heel erg van slag en dit is een typisch voorbeeld om weer te geven dat mijn geheugen niet meer super is. Normaal liet ik hem altijd in de trein in een brillenkoker in mijn tas zitten (een bril en een mondkapje is namelijk een combinatie die om drama vraagt), maar deze keer had ik hem er al uitgehaald. De gedachte ‘maar zal ik ‘m dan niet vergeten’ is nog even door mijn hoofd gevlogen, maar ik had vertrouwen in mezelf dat dit niet zou gebeuren. Wel dus.

 

Helemaal in paniek en overstuur heb ik mijn vader gebeld en uitgelegd wat er was gebeurd. Hij stelde mij gerust en ik werd iets kalmer. Die bril heb ik nooit meer teruggekregen, dus we hebben een nieuwe besteld. Gelukkig ben ik niet helemaal blind en heb ik maar een lichte afwijking, dus ik kon me ook prima redden zonder bril. Een paar weken later kon ik de nieuwe bril ophalen.

Ik was erg blij dat ik weer beter kon zien. Om dit soort ongelukken te voorkomen laat ik onderweg in het OV altijd mijn bril in mijn tas zitten. Ook zei mijn vader dat een tweede bril aanschaffen niet het slechtste plan was. Dat wou ik niet, ik wou lenzen. Nou de eerst keer lenzen indoen ging prima, maar het uitdoen was dramatisch. Ik moest de volgende dag terugkomen om het nog een keer te oefenen.

 

Toen ik later die dag thuis zat, bedacht ik me waarom het waarschijnlijk zo dramatisch ging. Ik ben links en in de winkel deed ik de lenzen in en uit met mijn rechterhand. De volgende dag had ik binnen tien minuten de lenzen in beide ogen in- en uitgedaan. Het lag er dus duidelijk aan dat ik het de dag ervoor met rechts had geprobeerd. Dat het me überhaupt is gelukt om ze in en uit te krijgen vind ik erg knap van mezelf.

 

Inmiddels heb ik maandlenzen en gaat het in- en uitdoen een stuk beter. Ik mis het wel dat ik gewoon goed kon zien en nergens last van had voor mijn ongeluk. Waar ik wel heel blij mee ben, is dat je mijn make-up weer goed kan zien. Dit was voor mij ook de grootste reden om lenzen te nemen. Was ik zo lang bezig en had ik hele mooie oogschaduw opgedaan, zag je er door die bril geen flikker van. Het is daarom wel erg fijn om lenzen te hebben, maar het liefst had ik gewoon mijn oude zicht gewoon teruggekregen.