Weer een nieuwe ervaring

Bijna alles is nieuw voor me. Ja in principe verloopt alles hetzelfde, maar mijn reacties en gedachten zijn anders. Ik reageer heftiger, krijg soms paniekaanvallen en ben onzekerder. Het geluk vinden in de kleine dingen, dat moment vasthouden en vooral herinneren, is moeilijk. Maar ik heb dan weer weinig moeite met het herinneren van moeilijke momenten. Dus bij deze weer een verhaal…

 

Afgelopen vrijdag was het zover en gingen mijn vriendengroep en ik karaoke zingen. Daarvoor ben ik met een groepje van hen naar een nieuwe expositie in het FOAM-museum gegaan. We hadden om half zes bij het museum afgesproken en ik was er dus ook om half zes. Ik maar wachten en (heel dom) pas na 20 minuten alarm slaan, vanwege die onzekerheid. Hadden ze om half zeven afgesproken, maar had ik het verkeerd doorgekregen. Oeps. Een vriend van mij werkt daar vlakbij dus die was er binnen vijf minuten.

 

Maar ik was al in paniek. Ik weet niet meer precies of mijn paniekaanval voor het belletje begon of erna, maar dat is verder niet belangrijk. Toen ik op hem aan het wachten was en een paniekaanval had, kwam er weer (ik weet niet waarom, maar erg fijn dat het me elke keer overkomt) een vrouw naar me toe. Ze vroeg of alles wel goed ging en keek oprecht bezorgd. Ik verzekerde haar ervan dat het goed ging en had natuurlijk weer meteen spijt daarvan toen ze wegliep. Ik moet echt stoppen daarmee. 

 

Die vriend kwam snel aangefietst en hij kwam naast me zitten (ik was inmiddels gaan zitten). We hebben even wat gepraat en hij bood een paar keer zijn excuses aan dat hij de tijd verkeerd had doorgegeven. Ik zei tegen hem dat ik ook eerder alarm had moeten slaan en dat rustig zitten en praten al heel erg helpt. Het helpt me heel erg om rustig te worden en op die manier ben ik weer redelijk oké binnen tien minuutjes. Geen goed begin van de avond en ik heb even getwijfeld om naar huis te gaan.

 

Nou, toch gebleven en eerst naar de expositie geweest (die trouwens echt mooi was, tip om te bezoeken). Vervolgens naar de McDonalds geweest (classic) en daarna naar de karaokebar. Dat was ook hartstikke gezellig en na een uurtje waren mijn zenuwen daarvoor ook weg. Op dat soort momenten kan ik gelukkig nog wel echt genieten. Ik heb zulke fijne mensen om me heen en voel me ontzettend geliefd en gezien. Alles is nieuw voor mij, maar ook voor hen. Maar wat gaan ze er keer op keer ontzettend goed mee om.