Loslaten

Ik kan vervelende gebeurtenissen moeilijk loslaten. Aangezien ik heel vergeetachtig ben, hoopte ik erop dat ik alle nare dingen in mijn leven ook zou vergeten, maar dat is helemaal niet zo. Ik onthoud vervelende gebeurtenissen juist heel goed en draag ze dagen met me mee. Het blijft me bezighouden en bepaalt mijn gemoedstoestand. Ik wil dan ook problemen meteen oplossen, omdat ik weet dat het me anders blijft bezighouden. Helaas gaat dat niet altijd.

 

Dus het komt regelmatig voor dat ik me een paar dagen kut voel. Vaak niet de hele dag, maar als ik tijd heb om na te denken, besluipt dat gevoel me. En als het eenmaal in m’n hoofd zit, gaat het er moeilijk uit. Ik moet een manier vinden om hiermee om te gaan, om dingen los te kunnen laten. Maarja, ik heb nog geen idee hoe.

 

Dus nu komt het vaak voor dat ik dagenlang ergens mee rond blijf lopen. Dat is niet leuk, vooral voor mezelf niet. Aangezien alles in mijn leven is veranderd, zijn mijn ‘coping mechanisms’ ook veranderd. Ik weet nog niet goed hoe ik met bepaalde gevoelens moet omgaan, hoe ik ervoor zorg dat deze weggaan, oftewel; hoe ik ze loslaat.

 

Mijn vergeetachtigheid werkt hierbij niet, want ik onthoud juist de nare gebeurtenissen. Hoe ik eerst met dit soort gevoelens omging, werkt ook niet meer. Maar dit heeft als gevolg dat ik dagenlang met een kutgevoel rondloop. En dat zit me in de weg in mijn dagelijks leven. Hopelijk vind ik snel een manier waarop ik dingen kan loslaten.

Ik moet nieuwe ‘coping mechanisms’ vinden. Maar die stap zetten om daarnaar op zoek te gaan is nog te groot. Op het moment heb ik veel medelijden met mezelf maar zit er ook wel een hoopvol stemmetje in mijn hoofd. Ik ga er wel komen, daar heb ik vertrouwen in. Maar waar ga ik komen? Hoe gaat die weg eruitzien? Daar heb ik geen controle over en die stress over de toekomst moet ik leren loslaten.